Vermoeidheid en burn-out zijn twee concepten die vaak met elkaar worden geassocieerd. In dit blog kijken we naar hoe deze twee in relatie staan tot elkaar. Vermoeidheid is immers natuurlijk de allereerste stap, maar op welk punt slaat dit om in een burn-out?
Vermoeidheid op zich is geen punt. We hebben allemaal weleens een fase dat je even wat harder moet werken. Denk aan die scriptie die af moet, dat project waarvoor je nog drie maanden moet knallen. Dan heb je te maken een vermoeidheid die wel voelbaar is, maar ook tijdig. Er zit een einde aan. Dit kan het lichaam aan want daarna is er tijd om te herstellen.
Maar als het autonome zenuwsysteem op een bepaalde manier echt ‘aan’ komt te staan, in de actie zit en niet meer in de ontspanning komt, dan beginnen we in een risicozone te komen. Vermoeidheid wordt dan ‘overspannen’. Je merkt dan ook dat spieren en zenuwen overspannen raken. Dit zijn symptomen die we kunnen relateren aan langdurige stress. In deze fase is het belangrijk om dit te herkennen en jezelf hersteltijd te geven, om te zorgen dat het lichaam ook echt weer in die ontspanning kan komen.
Kies je er op dat moment voor om door te gaan, omdat je vindt dat je niet kan stoppen of door moet? Dan begin je in een fase te komen waarin je jezelf langzaam aan het stretchen bent richting een burn-out. Hier zit dus een ongelooflijke risicofase.
Het is dus essentieel om van dit moment gebruik te maken door even te stoppen, verbinding te maken met jezelf en écht die ontspanning te zoeken. Realiseer waar je bent en herpak jezelf in plaats van alleen maar door te gaan. Voel echt dat je tegen het risico aanloopt. Alleen dan kun je er verandering in brengen.
Meer weten?
Doe dan de burn-out test.
